یک پنجره برایم کافی ست.

همیشه با همه چیز کنار بیا . فرار نکن. به خاطر داشته باش که زمین به طرز احمقانه ای گرد است...

یک پنجره برایم کافی ست.

همیشه با همه چیز کنار بیا . فرار نکن. به خاطر داشته باش که زمین به طرز احمقانه ای گرد است...

درباره من

دختری از جنس بلور به شکنندگی ابر و به خاموشی سکوت. گاهی به شیطنت یک بچه گاهی به سکون قاب روی دیوار. تنها. خسته. نا امید. غمگین بی پول و پولدار. عاشق و ناکام بچه مثبت ، باطنی نه از نظر ظاهر نسبتا مذهبی اما روشن فکر * حتی در بهترین لحظاتم ، بدترین لحظات جاریست. اینگونه نمی خواهم.* منم و احساس تنفری که نسبت به این آدمها و اولا خودم پیدا کردم و آرزوی مرگ در حالی که می ترسم از مردن ، چون میدونم چیز چندانی واسه با بردن اون بالا ندارم. و یک طرف قضیه آرزوی رسیدن به عشق و ترس از اینکه گذشته م تو آینده م تکرار بشه یا نکنه اصلا چیزی جز ؛خواسته ها و نداشته ها ؛ در سرنوشتم نوشته نشده باشه ؟! خلاصه منم و هیچی... و ناگفته هایی که در همین سه نقطه نا گفته باقی می مونن . . . و حالا بعد از گذشتن از همه چیز میتونم اعتراف کنم که حتی دیگه هیچی هم نیستم. ادامه...